الفبای ترکی

A - /ɑ/ – (آیا) اما واکه کوتاه است

B - /b/ – (بد)

C - /d͡ʒ/ – (جوان)

Ç - /t͡ʃ/ – (گچ)

D - /d/ – (دو)

E - /e/ – (قرمز) این صدای «ی» است و واکه کوتاه است

F - /f/ – (فرخ)

G - /g/ - (اگر)

Ğ - /ː/ - اینجا صدایی نیست. در عوض، واکه قبل از آن را دو برابر می کنید

H - /h/ - (هر)

I - /ɯ/ - این واکه گردنشده است، یعنی لب‌ها در هنگام ادای آن گرد نمی‌شوند

İ - /i/ – (شیر) اما واکه کوتاه است

J - /ʒ/ – (اژدها)

K - /k/ /c/ – (کلاس)

L - /l/ – (لباس)

M - /m/ – (ممکن)

N - /n/ – (نیک)

O - /o/ – (اتاق)

Ö - /œ/ – ()

P - /p/ – (پری)

R - /ɾ/ – (رودخانه)

S - /s/ – (سال)

Ş - /ʃ/ – (شلوار)

T - /t/ – (ترکیه)

U - /u/ – (او) اما واکه کوتاه است

Ü - /y/ – ()

V - /v/ – (اولین)

Y - /j/ – (یکی)

Z - /z/ – (زبان)

هماهنگی واکه‌ای

دو نوع واکه در ترکی وجود دارد: واکه های جلو: e, i, ö, ü; و واکه های پشتی: a, ı, o, u. کلمات بومی ترکی معمولاً دارای حروف صدادار از یکی یا دیگری هستند، اما به ندرت هر دو. اما کلمات خارجی نیازی به هماهنگی ندارند.

ترکی یک زبان پیوندی است، بنابراین بیشتر دستور زبان آن با افزودن پسوند به اسم ها و افعال ساخته می شود. این پسوندها به طور معمول دارای یک یا دو هجا هستند و واکه های آنها بسته به آخرین واکه در ریشه تغییر می کند. هنگام اضافه کردن پسوندهای متعدد، هر پسوند جدید باید با واکه پسوند قبل از خود مطابقت داشته باشد.

ضمیر

ضمیر شخصی

Ben ― "من"

Sen ― "تو"

O ― "او"

Biz ― "ما"

Siz ― "شما"

Onlar ― "ایشان/آنها"

مثال

Ben Solmazım ― "من سُلماز هستم"

Sen iyisin ― "تو خوب هستی"

O ince ― "او لاغر است"

Biz burdayız ― "ما اینجا هستیم"

Siz oradasınız ― "شما آنجا هستید"

Onlar gürültülü ― "آنها قدبلند هستند"

ضمایر مالکیت

اگر به حرف صامت ختم شود:

-ım / -im / -um / -üm ― م-

-ın / -in / -un / -ün ― ت-

-ı / -i / -o/ -u― ش-

-ımız / -imiz / -umuz / -ümüz ― مان-

-ınız / -iniz / -unuz / -ünüz ― تان-

-ları / -leri ― شان-

اگر یک کلمه چند هجایی با «p/ ç/ t/ k» ختم می شود، باید آن حروف را به «b/c/d/ğ» تغییر دهید (فقط اگر کلمه ترکی باشد). مثلاً، «çoçuk» به «çoçuğ» + پسوند شخصی تبدیل می‌شود. مثلاً، «çoçuğum» یعنی «فرزندم».

مثال ها (اگر به واکه پشتی ختم شود):

-m ― م-

-n ― ت-

-sı / -su ― ش-

-mız / -muz ― مان-

-nız / -nuz ― تان-

-ları ― شان-

مثال ها (اگر به واکه جلو ختم شود):

-m ― م-

-n ― ت-

-si / -sü ― ش-

-muz / -müz ― مان-

-nuz / -nüz ― تان-

-leri ― شان-

مثال ها

آنهایی که به صامت ختم می شوند

Mal|ım ― مالم

Birader|im ― برادرم

Dut|um ― توتم

Top|um ― توپم

Gül|üm ― گلم

Göç|üm ― کوچم

آنهایی که به واکه ختم می شوند

Oda|m ― اتاقم

Dayı|m ― دایییم

Teyze|m ― دایزهام

Ütü|m ― اتویم

واژگان

Anne, Ana ― مادر

Baba, Ata, Peder ― پدر

Abi ― برادر بزرگتر

Abla ― خواهر بزرگتر

Kardeş ― خواهر یا برادر

Dede ― پدر بزرگ

Nene ― مادر بزرگ

Dayı ― دایی

Teyze ― دایزه

Amca ― عمو

Hala ― عمه

Oğul ― پسر

Kız ― دختر

Aile ― خانواده

Bey ― آقا

Hanım ― خانم

Ad ― نام

Soyadı ― نام خانوادگی

Memur ― کارمند دولتی

Doktor ― دکتر

Hemşire ― پرستار

Öğrenci ― دانشجو

Öğretmen ― معلم

Profesör ― استاد

Yönetici, Müdür ― مدیر

Sekreter ― دبیر

İşçi ― کارمند

Kütüphaneci ― کتابدار

Mektup ― نامه

Defter ― دفتر

Silgi ― پاککن

Kalem ― قلم

Kitap ― کتاب

Kütüphane, Kitaphane ― کتابخانه

Kitapçı ― کتاب فروش

Çay ― چای

Kahve ― قهوه

Kahvehane ― قهوه خانه

Merhaba, selam ― سلام

Hoşça kal ― بدرود

هنگام رفتن به عنوان مهمان

Güle güle ― خداحافظی

وقتی مهمان در حال رفتن است

Evet ― بله

Hayır ― خیر

Değil ― نه

Lütfen ― لطفا

Bilmiyorum ― نمی دانم

Ve ― و

اسامی ترکی

Arzu ― آرزو

Ege ― اِگه

Gökhan ― گُخان

Sema ― سِما

جمله را به ترکی ترجمه کنید

________________________ ― او استاد است

________________________ ― تو دانشجو هستی

________________________ ― آرزو کارمند است

________________________ ― اِگه برادر بزرگتر من است

________________________ ― گُخان پدربزرگ من است

________________________ ― سِما خواهر من است